Στο έδαφος της επαρχίας της Γκουανταλαχάρα, που βρίσκεται εκατό χιλιόμετρα από την ισπανική πρωτεύουσα της Μαδρίτης, υπάρχουν τεράστια και αρωματικά λιβάδια.
Τα φωτεινά ιώδη λουλούδια, που εμφανίζονται έντονα ροζ την αυγή και σκούρο μοβ την αυγή, αντικαθιστούν όλο και περισσότερο τα δημητριακά, τα οποία πριν από πολύ καιρό ήταν προτεραιότητα για τους ντόπιους αγρότες.
Ωστόσο, ο χρόνος τελειώνει, και οι Ισπανοί αγρότες καταλαβαίνουν ότι η καλλιέργεια λεβάντας σήμερα είναι πιο κερδοφόρα και ευγνώμων από την καλλιέργεια σιταριού. Μετά από όλα, πρώτα, μετά τη συγκομιδή της λεβάντας, η γη δεν παραμένει τόσο ξηρή όσο μετά την καλλιέργεια σιταριού και άλλων σπόρων.
Δεύτερον, από την πώληση αρωματικών λουλουδιών μπορείτε να κερδίσετε όσο περισσότερα χρήματα από την πώληση σιτηρών (αν όχι περισσότερα), και οι τουρίστες παρέχουν επίσης μια επιπλέον εισροή οικονομικών πόρων.
Το γεγονός είναι ότι η γραφική Γκουανταλαχάρα με τα ασυνήθιστα όμορφα και αρωματικά χωράφια λεβάντας επιλέχθηκε πραγματικά από επισκέπτες που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν σχεδόν οποιοδήποτε ποσό, για να μπορούν να κάνουν μια βόλτα ανάμεσα στους θάμνους λεβάντας, να τραβήξουν εντυπωσιακές φωτογραφίες που είναι πιθανό να συλλέξουν πολλές επισημάνσεις "μου αρέσει" στο Instagram και να κανονίσουν ένα πικνίκ με φόντο απίστευτα όμορφες πλαγιές με μοβ ταξιανθίες.
Ο αγροτικός τουρισμός αναπτύσσεται επίσης στην τεράστια Γκουανταλαχάρα: αν νωρίτερα κάποιοι τουρίστες προτιμούσαν να πάνε διακοπές στην ακτή της θάλασσας, τώρα πολλοί από αυτούς ταξιδεύουν εύκολα στην ισπανική επαρχία για να συμμετάσχουν στην καλλιέργεια λεβάντας.
Δεν θα ήταν λάθος να σημειωθεί ότι άρχισαν να καλλιεργούν λεβάντα πριν από τριάντα χρόνια, όταν ένας από τους αγρότες της Γκουανταλαχάρα επισκέφτηκε την Προβηγκία και πήρε την ιδέα να αλλάξει το σιτάρι σε λουλούδια. Έτσι, ο γεωργός συνέβαλε σημαντικά στην οικονομία της Ισπανίας, ειδικά κατά τη θερινή περίοδο, όταν η ροή των διαλυτών τουριστών αυξάνεται σημαντικά.