Στη Ζιμπάμπουε, χιλιάδες αγρότες από το 2000 έως το 2001, στο πλαίσιο του κρατικού προγράμματος μεταρρύθμισης της γης, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εκμεταλλεύσεις τους, μερικές φορές βίαια.
Μεταξύ 2.000 και 3.500 αγροτών εκδιώχθηκαν από τα αγροκτήματά τους, με ορισμένους να έχουν μόνο ρούχα στο σώμα τους. Για πολλά χρόνια, οι ισχυρισμοί των αγροτών για αποζημίωση αγνοήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αλλά πρόσφατα τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Emmerson Mnangagwa έχει δεσμεύσει τους πληγέντες αγρότες να κάνουν μια προσωρινή ενδιάμεση πληρωμή ύψους 16 εκατομμυρίων δολαρίων. Ταυτόχρονα, μια ομάδα αγροτών, ενωμένη στην Ένωση Εμπορικών Αγροτών (CFU), πιστεύει ότι αυτό το ποσό απέχει πολύ από το επαρκές - η Ένωση λέει ότι τα μέλη της θα πρέπει να καταβληθούν αποζημίωση ύψους έως και 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων.Η ανάγκη καταβολής αποζημίωσης καταγράφεται στο Σύνταγμα της χώρας, που εγκρίθηκε το 2013 και ξεκίνησε υπό τον Πρόεδρο Μουγκάμπ, αλλά μόνο σε τμήματα. Οι αρχές δεσμεύτηκαν νόμιμα να πληρώσουν για υποδομές, όπως κτίρια και φράγματα, αλλά αρνήθηκαν να πληρώσουν αποζημίωση για κινητά περιουσιακά στοιχεία, όπως τρακτέρ και σωλήνες άρδευσης.
Η κυβέρνηση είπε ότι δεν θα αποζημιώσει τους αγρότες για το κόστος της χαμένης γης, η οποία ήταν πάντα ένα από τα κύρια στοιχεία της διαμάχης. Το 1980, η Ζιμπάμπουε απέκτησε ανεξαρτησία από τον κανόνα της λευκής μειονότητας. Εκείνη την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος της αρόσιμης γης της χώρας ανήκε σε περίπου 4.000 αγρότες.Ο στόχος της μεταρρύθμισης της γης, που είχε ως στόχο την ανακατανομή της γης «λευκής ιδιοκτησίας» υπέρ των μαύρων αγροτών, ήταν να διορθώσει τα αποικιακά λάθη. Το 2000, η κυβέρνηση ξεκίνησε την πραγματική δήμευση της γης των λευκών αγροτών. Μέχρι σήμερα, το ζήτημα της ιδιοκτησίας γης παραμένει το πιο συναρπαστικό στη Ζιμπάμπουε.